Kwestie związane z miejscem zamieszkania dziecka reguluje kodeks cywilny.

Miej­scem zamiesz­ka­nia dziecka pozo­sta­ją­cego pod wła­dzą rodzi­ciel­ską jest miej­sce zamiesz­ka­nia rodzi­ców albo tego z rodzi­ców, któ­remu wyłącz­nie przy­słu­guje wła­dza rodzi­ciel­ska albo któ­remu zostało powie­rzone wyko­ny­wa­nie wła­dzy rodzicielskiej.

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, którzy mają osobne miejsce zamieszkania to w takim przypadku dziecko ma miejsce zamieszkania u tego z rodziców, u którego stale przebywa. W sytuacji gdy dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców np. : przebywa u rodziców przemiennie to wtedy miejsce zamieszkania ustala sąd opiekuńczy.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Sądu Najwyższego rozstrzygnięcie o miejscu pobytu dziecka należy kwalifikować jako rozstrzygnięcie o istotnych sprawach dziecka. Zatem jeżeli pomiędzy rodzicami posiadającym władzę rodzicielską powstanie spór co do miejsca zamieszkania dziecka przy jednym z nich rozstrzyga sąd opiekuńczy. Przy czym – zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 20 maja 2011 r. o sygn. akt III CZP 20/11) – samo ustalenie miejsca pobytu dziecka przy jednym z rodziców nie pozbawia drugiego władzy rodzicielskiej ani jej nie ogranicza.