Prezydent w dniu 6 maja 2017 r. podpisał ustawę z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, na mocy której zaostrzone zostały przepisy dotyczą odpowiedzialności karnej niealimentacji.ę o
Celem nowelizacji jest podniesienie skuteczności egzekwowania świadczeń alimentacyjnych od osób, uchylających się od tego obowiązku.
W ustawie zrezygnowano ze znamienia „uporczywości” i w typie podstawowym odpowiedzialności karnej – grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku – podlega „ Kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące.
Natomiast w typie kwalifikowanym odpowiedzialności karnej – grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 – podlega kto, poprzez niealimenatację „naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych”
Jednoczenie ustawodawca wprowadza dwie nowe regulacje, które pozwalają na uniknięcie kary:
– w typie podstawowym określonym w art. 209 § 1 k.k. – jeżeli sprawca zapłaci całości zaległych alimentów w okresie maksymalnym 30 dni od dnia pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego nie podlega karze;
– w typie kwalifikowanym określonym w art. 209 § 1a k.k. – gdy sprawca zapłaci całość zaległych alimentów w okresie maksymalnym 30 dni od dnia pierwszego przesłuchaniaw charakterze podejrzanego możliwe będzie odstąpienie przez sąd od wymierzenia mu kary, chyba że wina sprawcy i wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu będą przemawiały przeciwko temu.