Odbywanie kary w tym systemie dozoru elektronicznego stanowi szansę dla skazanego dla uniknąć konieczności przebywania w zakładzie karnym.

Sąd penitencjarny może udzielić skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, jeżeli zostały spełnione łącznie następujące warunki: wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku, a nie zachodzą warunki przewidziane w art. 64 § 2 kk ( recydywa wielkokrotna) ; jest to wystarczające do osiągnięcia celów kary; skazany posiada określone miejsce stałego pobytu;osoby pełnoletnie zamieszkujące wspólnie ze skazanym wyraziły zgodę; odbywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie stoją na przeszkodzie warunki techniczne.

Jak wynika z w/w przesłanek, najważniejszą kwestią jest aby orzeczona kara pozbawienia wolności nie przekraczała jednego roku pozbawienia wolności. Oznacza to, że jeśli dana osoba została skazana na karę wyższą niż jeden rok pozbawienia wolności, to jej odbycie w systemie dozoru elektronicznego będzie niemożliwe.

W ramach dozoru elektronicznego skazany ma obowiązek przebywać w domu z założonym nadajnikiem, dzięki któremu właściwe organy kontrolują, w jakim miejscu aktualnie skazany przebywa

Odbywanie karny w systemie dozoru elektronicznego  daje skazanemu możliwość wykonywania pracy, bowiem ma wyznaczone konkretne godziny, w których może przebywać poza miejscem zamieszkania.